Przepisy dotyczące ochrony konsumentów przewidują co prawda, iż postanowienia dotyczące głównych świadczeń, w tym postanowień dotyczących ceny lub wynagrodzenia, wynikających z umowy nie podlegają badaniu jako klauzule niedozwolone. Należy jednak pamiętać, iż w przypadku gdy postanowienia te są niejednoznaczne sąd może dokonać ich oceny pod kątem abuzywności. Jakie są konsekwencje uznania postanowień za niedozwolone?
Postanowienia te nie wiążą konsumenta (strony są związane umową w pozostałym zakresie). Mówiąc szerzej - może dojść do sytuacji, że mimo wykonania usługi przez pośrednika nie będzie mógł skutecznie żądać wynagrodzenia z uwagi na wadliwie skonstruowaną umowę.
Postanowienia te nie wiążą konsumenta (strony są związane umową w pozostałym zakresie). Mówiąc szerzej - może dojść do sytuacji, że mimo wykonania usługi przez pośrednika nie będzie mógł skutecznie żądać wynagrodzenia z uwagi na wadliwie skonstruowaną umowę.
Określanie prowizji w kwocie netto
Umowy zawierane z konsumentami cechują się szeregiem obowiązków przedsiębiorców, które mają zmierzać do zapewnienia należytej ochrony konsumenta i poprzez zmniejszenie asymetrii informacji wzmocnić jego pozycję w relacji z przedsiębiorcą.
Warto pamiętać, iż art 8 ust 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta przewiduje, iż obligatoryjne jest poinformowanie konsumenta o łącznie cenie lub wynagrodzeniu za świadczenie wraz z podatkami, a gdy charakter przedmiotu świadczenia nie pozwala, rozsądnie oceniając, na wcześniejsze obliczenie ich wysokości - sposobie, w jaki będą one obliczane, a także opłatach za dostarczenie, usługi pocztowe oraz jakichkolwiek innych kosztach, a gdy nie można ustalić wysokości tych opłat - o obowiązku ich uiszczenia.
Biorąc pod uwagę powyższe nie należy oceniać wynagrodzenia jako kwoty netto z zaznaczeniem, że zostanie do niej doliczona kwota podatku VAT. Co więcej, nawet określenie stawki podatku nie pozwala uznać, iż postanowienie takie zostało skonstruowane w sposób prawidłowy. Kwota wynagrodzenia / prowizji powinna być określona w sposób jednoznaczny.
PRZYKŁAD: Jako klauzula niedozwolona zostało uznane postanowienie o brzmieniu:
"Prowizja POŚREDNIKA za usługę określoną w § 2 wynosi ..... plus 23% VAT (słownie: ...... plus 23% VAT) ceny przedmiotu sprzedaży." (klauzula nr 6166).
Określanie prowizji jako ułamka od wartości nieruchomości
Zgodnie z tym, co zostało wskazane powyżej prowizja powinna być określona w sposób jednoznaczny. Z tego powodu nie można również oznaczać jej w umowie jako procenta od wartości nieruchomości (lub innego przedmiotu). Konsument musi mieć jasną informację, jaki jest dla niego koszt realizacji umowy.
PRZYKŁAD: Jako klauzule niedozwolone zostały uznane postanowienia o brzmieniu:
"Za wykonanie czynności o których mowa w § 1 i 2, Klient zobowiązuje się do zapłaty Pośrednikowi na zasadach określonych w § 4 wynagrodzenia w wysokości 2,7 % ceny sprzedaży nieruchomości wyrażonej w umowie sprzedaży, powiększonego o 23 % podatek od towarów i usług VAT." (klauzula nr 4967).
"Strony ustalają, że wynagrodzenie PRZEDSIĘBIORCY, za wykonanie niniejszej umowy wyniesie: 2,9% brutto (dwa procent) wartości nieruchomości" (klauzula nr 5838).
Jeżeli macie Państwo wątpliwości odnośnie umowy, którą podpisujecie lub z której korzystacie, pozostajemy do Państwa dyspozycji – przeprowadzamy analizę oraz przygotowujemy projekty umów. Prosimy o kontakt pod adresem e-mail biuro@kancel-adwokacka.pl.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz